من، خانواده، سگ و اسلام

-اصلا فرض می کنیم که سگ نه کثیف باشه، نه بیماری داشته باشه، مفید هم باشه و حتی نجس هم نباشه. اینجا خونه ی منه، هر وقت تونستی مستقل بشی و بری تو خونه ی خودت زندگی کنی، اونوخت بگو " من این طوری و اون طوری فکر می کنم." و بجای یکی، ده تا سگ تو خونت نگه دار. اما الان که من می گم اون سگ نباید فردا صبح تو خونه باشه، بگو : سمعا و طاعتا.

و این آخرین روزی بود که " مگی" تو خونه ی ما و دقیق ترش اینکه توی اتاق من بود. سال گذشته اوایل خرداد آوردمش. یه ماهش نشده بود. دو رگه بود و یه رگش ژرمن شفرد بود. آوردمش تو اتاق خودم. خونده بودم که باید همه ی اتاقو روزنامه کنی و به مرور روزنامه ها رو کم کنی تا عادت کنه فقط روی روزنامه ... هر روز یه بغل روزنامه باطله می آوردم خونه. فروشنده گاهی دلش به حالم می سوخت و می گفت: بابا همون صفحه های کار یابی رو ببر نگاه کن، باز بیار پس بده، چرا همه شونو می خری! می خندیدم و می گفتم: نه عمو، می خوام ببینم، شعرام چاپ شده یا نه. حالا اونم کجا، تو روزنامه ی قدس و کیهان و ...( آره دیگه باید روزنامه هایی می خریدم که آبگیری شون خوب باشه تا چیزی به فرش سرایت نکه) آخه کلی روضه خونده بودم تا مامان باورش شده بود که : با این همه روزنامه، فرش نجس نمی شه.( در حالی که فسقل سگ وقتی شروع می کرد به...، باید دیگ و دیگچه می یاوردی جمع ش می کردی) هر روز شیر می خریدم و با شیشه دهنش می کردم. اون اوایل زیاد صدا نداشت و بابام، که هر از گاهی سری از ما می زنه، متوجه ش نشد. خیلی با هم حال می کردیم. نصفه شبا، می یومد و دستاشو می زد لبه ی تخت بلند می شد و دم تکون می داد، هنوز اونقد قد نکشیده بود که بیاد بالا، رو این حساب دست و پام و لیس می زد که یعنی بیارم بالا. بالا هم که می یومد آروم نداش که ، اینقد لیست می زد تا حالت بهم بخوره. البته دکتر دیده بودش و گفته بود این بازیگوشیش داد میزنه که سالمه ، سه ماهگی بیا واکسن بزن ، خاطرتم جمع باشه.

ولی امان از توی خونه و دوربری ها. آقاجون می گف: می دونی سگ اگه به آب کُر زبون بزنه ، کل آب نجس می شه. ( حالا در نظر داشته باشین که خودش یعنی بابام تو خونشون گربه نگه می داشتن) می گفتم: آخه آب اگه کُر باشه که نجس نمی شه. مامان می گفت: همسایه پایینی فهمیده ما سگ داریم، دراومده که حاج خانم از شما بعیده، سگ تو هر خونه ای که باشه برکت از هفت تا خونه اینور اونورش میره. من هم که تازه سعی میکردم عصبانی نشم می گفتم: آخه پتیاره سگِ تو خونه ی ما به برکتِ خونه ی شما چی کار داره. بابام می گفت : تو برو ببین اگه یه نفر دیگه تو این محله سگ داشت، تو هم نگه دار. می گف: من از سر کوچه که می یام صدای پارسشو می شنوم. می گفتم: مسلمون این طفلی هنوز زوزه هم نمی تونه بکشه، پارسش کجا بوده، تا اینکه معلوم شد صدای پارس از چن تا خونه اونور تره. برادر زاده ام همون روزا مریض شد و گفتن به مگی دست زده. گفتم آخه اگه این مریض بود که من تا حالا باید می مردم. خواهرم که مثلا درس خونده بود و با عقلش جور در نمی یومد که چرا سگ نجسه، می گف: چون حیونه باوفاییه، اسلام خواسته آدما به سمتش جلب نشن و بجای سگ با آدمای دیگه معاشرت کنن!( اینم از روشنفکراشون). بهش می گفتم: خواهر من، من می گم توی کتاب تاریخ ایران خوندم که سگ اصلا تو اسلام به این شدت نجس نبوده و بعد از اینکه اعراب ایران رو می گیرن، برای تحقیر زردشتی ها خیلی کارها می کردن، مثل تف کردن توی آتیش و ... ،و این همه قوانین سخت برای سگ هم از همون کارها بوده، چون سگ جزو محبوب ترین حیوانات در دین زردشتیه. ولی کو گوش شنوا. آخر هم زن داداشم بابامو پر کرده بود که: اصلا فلانی اینو آورده تا وقتی بزرگ شد بتونه بهش فرمون بده که فلانی رو بگیر و از این حرفا.آره. درحالی که مگی، بی خیال از ظلم روا داشته شده در حق خودش و همنوعاش، داشت بزرگ و بزرگ تر می شد، تلاش من برای کم کردن بار خرافات از ذهن این مردم خرافه پرست به هیچ جا نرسید تا اینکه مجبور شدم به دستور پدر یا مگی رو بیرون کنم یا خودم هم باهش برم بیرون. و اینطوری بود که با این صحنه ای (عکس بالا)که هنوزم دلم رو به درد میاره با مگی وداع کردم.