اصلا شاید تو بتونی ، ولی من نمی تونم . تا موی رگهام دارن از خودشون خویشتن داری نشون می دن. تا مغز استخونم داره از فشار این بار خرد می شه. ولی آخه تاکی ؟ اصلا چرا؟ وقتی این همه آدم ، همه همرنگ جماعت شدن ، من و تو این وسط چی می گیم؟ می خوایم دنیا رو عوض کنیم؟ یکی می گفت: برای عوض کردن دنیا باید همه باهم متحد بشن، ولی در اون صورت دیگه نیازی نیس دنیا رو بهم بریزی.
پس چی ؟ چرا ما باید هر لحظه از عمرون رو زندگی کنیم ؟ این همه خودآگاهی برای چی؟ چرا ما نباید چن روزی رو مثل بقیه فقط زنده باشیم؟ اصلا مگه میشه زندگی کرد ولی پاک بود ؟ مگه میشه خوب بود ولی زنده موند؟ مگه میشه روح رو به شیطون نفروخت ولی سرنوشتو رام کرد؟ مگه میشه پابند اصول بود و به جایی رسید؟ شاید پاکی فقط یه توهم باشه! شاید من و تو هم داریم فقط به میل خودمون رفتار می کنیم و اصرار داریم مثل بقیه بگیم حقیقت همینه که ما بهش اعتقاد داریم؟! شاید واقعا من و تو بخاطره اینکه از هر گند و کثافتی خوشمون نمی یاد، بیمار باشیم؟! شاید از سر تنبلی دائما داریم کتاب می خونیم؟ من و تو چون بی عرضه ایم این حرفها رو می زنیم. اگه تو اراده داشتی چار ساله مهندسیت رو می گرفتی. ولی اصلا اینها هیچی. گیریم همه چی درست و ثابت شده ست. اما من هم می خوام چن روزی مثل لِنی* ارتفاع کم کنم. می خوام به قول اون بیام رو سطح صفر بالای گه. این به کجای کار دنیا بر می خوره؟! اصلا بر بخوره . به من چه. تا کی باید به قول گوته این نیروی شرّو در درونم ببینم و فقط کارهای خیر بکنم؟! تا کی باید وقتی یه هلو نشسته عقبه تاکسی، جلو بشینم و تا آخر هی خودم رو فحش بدم که تو عرضه هیچی نداری و منتظری تا دستت رو بگیرن بذارن لای...چی داری می گی؟! خفه شو. عذر می خوام باز من افسارم رو دادم دست این عوضی.
راستش میخوام بدونم اونی که در اندورنم داره صب تا شب مسخره ام می کنه و به بی عرضه گی و پخمه بودن و تنبلی و خنگی و ترسو بودن و هزار جور انگ و ننگ دیگه متهمم می کنه،اونی که مدام باحرفهایی مثل نوشته های بالا با من کلنجار میره، کیه؟
می خوام بدونم واقعا شاملو تونسته این کارو بکنه؟
" نه آب اش دادم
نه دعایی خواندم،
خنجر به گلویش نهادم
و در احتضاری طولانی
او را کشتم. "
می خوام بدونم شما با اون چیکار میکنین ؟
مرا دریاب من زارم.
هنوز از خود در آزارم.
----------
* شخصیت کتاب " خداحافظ گری کوپر" – رومن گری.
No comments:
Post a Comment